Page 7 - Layout 1
P. 7
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2016 7
Μαμάδες και παιδιά εν δράση…
Η κ.Ντόρα Γαρδίκη μαζί με άλλες μητέρες μαθητών
και μαθητριών του Α΄Δημοτικού Σχολείου Αρσακείου
Ψυχικού πουλούν αντικείμενα στο Χριστουγεννιάτικο bazaar
Η Ιωάννα Κωσταδήμα
(Γ΄Δημοτικού) και ο Από την υπέροχη
Ευάγγελος Σταμενίτης Χριστουγεννιάτικη
(Ε΄Δημοτικού), παιδιά γιορτή του Β΄Δημοτι-
του Γ΄Δημοτικού κού Σχολείου Αρσα-
Σχολείου Αρσακείου κείου Ψυχικού η
Ψυχικού με πολύ κέφι Σοφία Μάνου-Δια-
πουλούσαν λέτη ως Παναγία και
χριστουγεννιάτικα οι συμμαθήτριές της
καλούδια! ως δυο υπέροχα
αστεράκια
Στη μνήμη της αείμνηστης Ελένης Σουγιουτζόγλου,
μέλος του Δ.Σ. του Σ.Α.Φ.Ε. από το 1958 ως το 1972
Τον Νοέμβριο του 2015 έφυγε από την ζωή η αγαπημένη μας που έπαιζαν οι δασκάλες, απόφοιτες του σχολείου που στέλνον-
θεία Ελένη Σουγιουτζόγλου της οικογενείας Πετρίδη από την Κων- ταν στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα για να διδάξουν την ελ-
σταντινούπολη, με την οποία μας συνέδεε όχι μόνο οικογενειακή ληνική γλώσσα και την ελληνική παιδεία. Τότε πρωτοάκουσα για
αλλά και εγκάρδια σχέση φιλίας. τα σχολεία της Πόλης και της Σμύρνης, για την Μεγάλη του Γένους
Συνδέεται επίσης με τις πρώτες εικόνες από την παιδική μου ηλι- Σχολή, το Ζάππειο και τις Ζαππίδες, την Ευαγγελική Σχολή και πως
κία και το μεγάλο σπίτι του παππού μου Κώστα Σουγιουτζόγλου θα ιδρυόταν Πανεπιστήμιο στη Σμύρνη από τον μεγάλο μαθημα-
στην Κηφισιά. Ο κήπος με τις περικοκλάδες, τις τριανταφυλλιές και τικό Καραθοδωρή, αλλά δεν πρόλαβε γιατί ήρθε η καταστροφή
τα δέντρα ήταν το κρησφύγετο μας. Θυμάμαι τον παππού μου με και η προσφυγιά.
τα δροσερά φρούτα που έφερνε κάθε πρωί μαζί με ένα μπουκετάκι Οι συζητήσεις με τη θεία Ελένη και τη συντροφιά περιστρέφον-
μενεξέδες στο τραπέζι της τραπεζαρίας. Γύρω-γύρω κάθονταν οι ταν στα θέματα της Παιδείας, τη μόρφωση των γυναικών, έπρεπε
γονείς μου, τα αδέλφια μου, οι δύο θείοι μου, η μεγάλη θεία που όμως να γίνει πολλή δουλειά.
κρατούσε μια αρμαθιά κλειδιά από το κελάρι όπου έκρυβε «θη- Για ένα διάστημα έφυγα και έμεινα στην Αλεξάνδρεια, αλλά ήμουν
σαυρούς». Ήταν τότε που μάθαμε ότι ο θείος Μιχάλης ήταν «ερω- πάντα σε επαφή με την οικογένεια και ήξερα ότι από το 1958 η θεία
τευμένος» και σκέφτηκα πως αυτό θα ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Ελένη δραστηριοποιήθηκε στο Δ.Σ. του Σ.Α.Φ.Ε. Σε ένα ημερολόγιό
Ύστερα από μερικές μέρες εμφανίστηκε με τη ντελικάτη, γελαστή της αναφέρει τους χορούς, τις γιορτές, τις ομιλίες που οργανώνονταν
θεία Ελένη, έγιναν οι γάμοι και γιορτές. συχνά ώστε να συγκεντρώνονται χρήματα για τις υποτροφίες και την
Ξαφνικά όλα άλλαξαν με τα αεροπλάνα να πετούν πάνω από τα στήριξη των σχολείων στις απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας
σπίτια μας και να κατεβαίνουμε όλοι στο καταφύγιο. Έφυγαν ο πα- που τότε είχαν πολλές ανάγκες. Το Δ.Σ. του Σ.Α.Φ.Ε. είχε την διαχεί-
τέρας και οι θείοι για να πολεμήσουν και το σπίτι γέμισε γυναίκες ριση του κυλικείου του Αρσακείου Ψυχικού και με μεγάλη επιτυχία
που έρχονταν καθημερινά να πλέξουν, να ράψουν και να ετοιμά- λειτούργησε για αρκετά χρόνια χάρη στην εργατικότητα όλων των
σουν δέματα για τους στρατιώτες. μελών μέχρι το 1972.
Έτσι θυμάμαι τη θεία Ελένη με την μητέρα μου δραστήριες να Και πάλι η θεία Ελένη δεν σταμάτησε τις δραστηριότητες. Ήταν
μην κάθονται λεπτό όλη αυτήν τη δύσκολη εποχή. Αυτό που μας Αντιπρόεδρος της ΧΕΝ Ελλάδος από το 1960 και το 1973-1978 Πρό-
άρεσε ιδιαίτερα ήταν οι ιστορίες που μας διηγούνταν τα βράδια εδρος της ΧΕΝ Ελλάδος, που τότε ήταν από τα πρώτα Πολιτιστικά
γύρω από την λάμπα πετρελαίου και εμείς είχαμε ένα κομματάκι Κέντρα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, που οργάνωνε την επιμόρ-
ζυμάρι που το στρίβαμε για να γίνει κριθαράκι που θα το τρώγαμε φωση των γυναικών με πολλά σεμινάρια ελληνικών και ξένων
την Κυριακή το μεσημέρι στο οικογενειακό τραπέζι. γλωσσών καθώς και χειροτεχνίας. Τα μαθήματα Φιλοσοφίας, Ιστο-
Με την απελευθέρωση της Ελλάδας κατεβήκαμε στην Αθήνα. Ο ρίας της Τέχνης και άλλα θέματα άφησαν εποχή. Όλοι αναγνώριζαν
θείος Μιχάλης και η θεία Ελένη πήγαν στο όμορφο σπίτι τους στο την εργατικότητα, μεθοδολογία και τέλεια οργάνωση που ήταν χα-
Ψυχικό, το οποίο σε λίγο καιρό γέμισε από τις φωνούλες των τριών ρίσματα της θείας Ελένης Σουγιοτζόγλου. Έτσι θα την θυμόμαστε
μου ξαδέλφων, ήταν τα πρώτα μωρά που κράτησα αγκαλιά. σαν φωτεινό παράδειγμα για τις επόμενες γενιές!
Ήταν πια η εποχή που όλοι πηγαίναμε σχολείο και εγώ γρά- ΜαριλίζαΑναστασιάδη
φτηκα στο Αρσάκειο. Είχα ακούσει πολλές ιστορίες για το ρόλο Ξεναγός και μέλος Σ.Α.Φ.Ε.
Μαμάδες και παιδιά εν δράση…
Η κ.Ντόρα Γαρδίκη μαζί με άλλες μητέρες μαθητών
και μαθητριών του Α΄Δημοτικού Σχολείου Αρσακείου
Ψυχικού πουλούν αντικείμενα στο Χριστουγεννιάτικο bazaar
Η Ιωάννα Κωσταδήμα
(Γ΄Δημοτικού) και ο Από την υπέροχη
Ευάγγελος Σταμενίτης Χριστουγεννιάτικη
(Ε΄Δημοτικού), παιδιά γιορτή του Β΄Δημοτι-
του Γ΄Δημοτικού κού Σχολείου Αρσα-
Σχολείου Αρσακείου κείου Ψυχικού η
Ψυχικού με πολύ κέφι Σοφία Μάνου-Δια-
πουλούσαν λέτη ως Παναγία και
χριστουγεννιάτικα οι συμμαθήτριές της
καλούδια! ως δυο υπέροχα
αστεράκια
Στη μνήμη της αείμνηστης Ελένης Σουγιουτζόγλου,
μέλος του Δ.Σ. του Σ.Α.Φ.Ε. από το 1958 ως το 1972
Τον Νοέμβριο του 2015 έφυγε από την ζωή η αγαπημένη μας που έπαιζαν οι δασκάλες, απόφοιτες του σχολείου που στέλνον-
θεία Ελένη Σουγιουτζόγλου της οικογενείας Πετρίδη από την Κων- ταν στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα για να διδάξουν την ελ-
σταντινούπολη, με την οποία μας συνέδεε όχι μόνο οικογενειακή ληνική γλώσσα και την ελληνική παιδεία. Τότε πρωτοάκουσα για
αλλά και εγκάρδια σχέση φιλίας. τα σχολεία της Πόλης και της Σμύρνης, για την Μεγάλη του Γένους
Συνδέεται επίσης με τις πρώτες εικόνες από την παιδική μου ηλι- Σχολή, το Ζάππειο και τις Ζαππίδες, την Ευαγγελική Σχολή και πως
κία και το μεγάλο σπίτι του παππού μου Κώστα Σουγιουτζόγλου θα ιδρυόταν Πανεπιστήμιο στη Σμύρνη από τον μεγάλο μαθημα-
στην Κηφισιά. Ο κήπος με τις περικοκλάδες, τις τριανταφυλλιές και τικό Καραθοδωρή, αλλά δεν πρόλαβε γιατί ήρθε η καταστροφή
τα δέντρα ήταν το κρησφύγετο μας. Θυμάμαι τον παππού μου με και η προσφυγιά.
τα δροσερά φρούτα που έφερνε κάθε πρωί μαζί με ένα μπουκετάκι Οι συζητήσεις με τη θεία Ελένη και τη συντροφιά περιστρέφον-
μενεξέδες στο τραπέζι της τραπεζαρίας. Γύρω-γύρω κάθονταν οι ταν στα θέματα της Παιδείας, τη μόρφωση των γυναικών, έπρεπε
γονείς μου, τα αδέλφια μου, οι δύο θείοι μου, η μεγάλη θεία που όμως να γίνει πολλή δουλειά.
κρατούσε μια αρμαθιά κλειδιά από το κελάρι όπου έκρυβε «θη- Για ένα διάστημα έφυγα και έμεινα στην Αλεξάνδρεια, αλλά ήμουν
σαυρούς». Ήταν τότε που μάθαμε ότι ο θείος Μιχάλης ήταν «ερω- πάντα σε επαφή με την οικογένεια και ήξερα ότι από το 1958 η θεία
τευμένος» και σκέφτηκα πως αυτό θα ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Ελένη δραστηριοποιήθηκε στο Δ.Σ. του Σ.Α.Φ.Ε. Σε ένα ημερολόγιό
Ύστερα από μερικές μέρες εμφανίστηκε με τη ντελικάτη, γελαστή της αναφέρει τους χορούς, τις γιορτές, τις ομιλίες που οργανώνονταν
θεία Ελένη, έγιναν οι γάμοι και γιορτές. συχνά ώστε να συγκεντρώνονται χρήματα για τις υποτροφίες και την
Ξαφνικά όλα άλλαξαν με τα αεροπλάνα να πετούν πάνω από τα στήριξη των σχολείων στις απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας
σπίτια μας και να κατεβαίνουμε όλοι στο καταφύγιο. Έφυγαν ο πα- που τότε είχαν πολλές ανάγκες. Το Δ.Σ. του Σ.Α.Φ.Ε. είχε την διαχεί-
τέρας και οι θείοι για να πολεμήσουν και το σπίτι γέμισε γυναίκες ριση του κυλικείου του Αρσακείου Ψυχικού και με μεγάλη επιτυχία
που έρχονταν καθημερινά να πλέξουν, να ράψουν και να ετοιμά- λειτούργησε για αρκετά χρόνια χάρη στην εργατικότητα όλων των
σουν δέματα για τους στρατιώτες. μελών μέχρι το 1972.
Έτσι θυμάμαι τη θεία Ελένη με την μητέρα μου δραστήριες να Και πάλι η θεία Ελένη δεν σταμάτησε τις δραστηριότητες. Ήταν
μην κάθονται λεπτό όλη αυτήν τη δύσκολη εποχή. Αυτό που μας Αντιπρόεδρος της ΧΕΝ Ελλάδος από το 1960 και το 1973-1978 Πρό-
άρεσε ιδιαίτερα ήταν οι ιστορίες που μας διηγούνταν τα βράδια εδρος της ΧΕΝ Ελλάδος, που τότε ήταν από τα πρώτα Πολιτιστικά
γύρω από την λάμπα πετρελαίου και εμείς είχαμε ένα κομματάκι Κέντρα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, που οργάνωνε την επιμόρ-
ζυμάρι που το στρίβαμε για να γίνει κριθαράκι που θα το τρώγαμε φωση των γυναικών με πολλά σεμινάρια ελληνικών και ξένων
την Κυριακή το μεσημέρι στο οικογενειακό τραπέζι. γλωσσών καθώς και χειροτεχνίας. Τα μαθήματα Φιλοσοφίας, Ιστο-
Με την απελευθέρωση της Ελλάδας κατεβήκαμε στην Αθήνα. Ο ρίας της Τέχνης και άλλα θέματα άφησαν εποχή. Όλοι αναγνώριζαν
θείος Μιχάλης και η θεία Ελένη πήγαν στο όμορφο σπίτι τους στο την εργατικότητα, μεθοδολογία και τέλεια οργάνωση που ήταν χα-
Ψυχικό, το οποίο σε λίγο καιρό γέμισε από τις φωνούλες των τριών ρίσματα της θείας Ελένης Σουγιοτζόγλου. Έτσι θα την θυμόμαστε
μου ξαδέλφων, ήταν τα πρώτα μωρά που κράτησα αγκαλιά. σαν φωτεινό παράδειγμα για τις επόμενες γενιές!
Ήταν πια η εποχή που όλοι πηγαίναμε σχολείο και εγώ γρά- ΜαριλίζαΑναστασιάδη
φτηκα στο Αρσάκειο. Είχα ακούσει πολλές ιστορίες για το ρόλο Ξεναγός και μέλος Σ.Α.Φ.Ε.
