Ίδρυση
Η ιδέα για την ίδρυση του Σ.Α.Φ.Ε οφείλεται στον τότε αντιπρόεδρο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Γεώργιο Ιατρού και την κόρη του Σοφία Σαββίδου. Πρώτη πρόεδρος υπήρξε η τότε διευθύντρια του Αρσακείου Αικατερίνη Βαρουξάκη και στόχο της είχε την κοινωνική δραστηριοποίηση των μορφωμένων γυναικών αποφοίτων του Αρσακείου, πού θα μπορούσαν έτσι ενωμένες να προσφέρουν πολλά στην πατρίδα μας. Η ιδέα βασίστηκε στην επιθυμία των Αρσακειάδων να αξιοποιήσουν τον δυναμισμό τους, τις φιλίες τους, τις γνώσεις τους υπηρετώντας το κοινωνικό σύνολο. Σοφία Σαββίδου |
Γεώργιος Ιατρού | Αικατερίνη Βαρουξάκη |
Η επιτυχία και η δύναμη του Συνδέσμου υπήρξε αναμφισβήτητα η ευλυγισία του στον προσδιορισμό των σκοπών του και η άμεση ανταπόκριση στα αιτήματα και στις ανάγκες της κοινωνίας.
Πρώτη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Σ.Α.Φ.Ε ήταν η ίδρυση ταμείου υποτροφιών.
Τρία χρόνια μόλις μετά την ίδρυση του κατόρθωσε με δωρεές και εισφορές αποφοίτων και με την ενίσχυση της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας να χτίσει στον περίβολο του Αρσακείου Ψυχικού το σπίτι της Αρσακειάδας, ένα σύγχρονο κέντρο συναντήσεως των αποφοίτων, ένα πραγματικό σπίτι οπού έβρισκε φιλόξενη στέγη και ατμόσφαιρα οικογενειακή κάθε Αρσακειάδα πού ερχόταν από την επαρχία. Το κτίριο αυτό πού ήταν η έμπρακτη συμμετοχή των αποφοίτων στον εορτασμό των εκατό χρόνων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας με την κήρυξη του πολέμου επιτάχτηκε μαζί με το Αρσάκειο και χρησιμοποιήθηκε σαν νοσοκομείο.
Ο πόλεμος του 40 δημιούργησε νέες υποχρεώσεις στον Σ.Α.Φ.Ε. Ανέλαβε την επιμελητεία τριών στρατιωτικών νοσοκομείων, οργάνωσε εργαστήρια πλεκτικής, και με κάθε τρόπο βοήθησε τον μαχόμενο στρατό. Πολλά μέλη του υπηρέτησαν στον Ερυθρό Σταυρό καθώς και αργότερα στην κατοχή υπηρέτησαν στα συσσίτια πού είχε οργανώσει ο Σ.Α.ΦΕ.
Το 1951 όταν λύθηκε η επίταξη του κτιρίου και αποδόθηκε πάλι στον Σύνδεσμο το σπίτι της Αρσακειάδας, αποφασίστηκε αφού επισκευασθεί να μετατραπεί σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής εκείνης σε οικοτροφείο όπου θα στεγάζονται κατά τον χρόνο των σπουδών τους σπουδάστριες της Παιδαγωγικής Ακαδημίας.
Το σπίτι αυτό πού ήταν η έκφραση της αγάπης των αποφοίτων στο Αρσάκειο, λειτούργησε σαν «Ίδρυμα μαθητικής πρόνοιας» και με την ευθύνη του Σ.Α.Φ.Ε από το 1951 έως το 1962. Τον Οκτώβριο του 1962 ο Σ.Α.Φ.Ε, αποχώρησε από το Ίδρυμα πού τόσα χρόνια θέρμαινε την ψυχή όλων των μελών του και το παρέδωσε στην Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία.
Με κινητοποίηση πάλι του δυναμισμού και του ενθουσιασμού των μελών του κατόρθωσε να αποκτήσει ιδιόκτητο εντευκτήριο του Συν-δέσμου στην Αθήνα. Από το εντευκτήριο αυτό συνεχίζει τις δραστηριότητες του σύμφωνα με τις περιστάσεις και τις ανάγκες.
Ο Σ.Α.Φ.Ε ιδιαίτερα ευαίσθητος στα εθνικά προβλήματα δραστηριοποιήθηκε μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, βοηθώντας τον Ερυθρό Σταυρό Λάρνακας και Λευκωσίας και οργανώνοντας εργαστήριο χειροτεχνημάτων, ώστε να βρουν απασχόληση και οικονομική ενίσχυση γυναίκες πρόσφυγες και να διατηρηθεί έτσι η λαϊκή τέχνη και παράδοση.
Τιμώντας τους ιδρυτές και μεγάλους ευεργέτες Απόστολο Αρσάκη και Μιχαήλ Τοσίτσα ο Σ.Α.Φ.Ε έχει υιοθετήσει από πολλά χρόνια σχολεία ακριτικών χωριών κυρίως της Ηπείρου, αλλά και της Μακεδονίας και της Θράκης και τα τροφοδοτεί με εποπτικά μέσα διδασκαλίας, σχολικές ποδιές, χρήματα για μορφωτικές και ψυχαγωγικές εκδρομές. Οι ετήσιες επισκέψεις μελών του Σ.Α.Φ.Ε και η άμεση επικοινωνία με τους δασκάλους και τα παιδιά έδωσαν στον Σ.Α.Φ.Ε την ωραία πρωτοβουλία να αναλάβει την δημιουργία βιβλιοθήκης δανειστικής σε κάθε χωριό, έργο πού καλύπτει μεγάλη έλλειψη και πού το οργανώνουν με προσοχή και υπευθυνότητα βιβλιοθηκονόμοι μέλη του Σ.Α.Φ.Ε.
Αλλά και τα προγράμματα πού προσφέρει στα μέλη του στην Αθήνα είναι πολλά και συνεχώς ανανεώνονται. Αναφέρουμε σαν τα πιο σημαντικά την Ίδρυση Αθλητικού Ομίλου Σ.Α.Φ.Ε, καθώς και το τμήμα κλασσικού μπαλέτου και τζαζ, το τμήμα συμβουλευτικής γονέων πού λειτουργεί δυο φορές την εβδομάδα στο εντευκτήριο, το τμήμα λαογραφίας με την δημιουργία ομίλου Ελληνικών χορών, τις συγκεντρώσεις με εκλεκτούς ομιλητές, τις ξεναγήσεις, τις επισκέψεις σε μουσεία, πινακοθήκες και αρχαιολογικούς χώρους, τις εκδρομές στην επαρχία και στο εξωτερικό.
Αυτά όλα δίνουν στα μέλη και σε όλη την κοινωνία την βεβαιότητα πώς ο Σ.Α.Φ.Ε είναι ένας πολύ ζωντανός οργανισμός, πού έχει προσφέρει πολλά και μπορεί να προσφέρει περισσότερα. Βασίζεται πάντα, όπως είπαμε, στην ευλυγισία, την ευαισθησία και την προσαρμογή στις κοινωνικές ανάγκες και εξελίξεις χωρίς να παραβλέπει ούτε στιγμή πώς η Ελλάδα επιβιώνει και προκόβει όταν μένει πιστή στην παράδοση της, πού είχε στόχο της πάντοτε τον άνθρωπο.